{ARGIEF}

Om ‘n samelewing te bou wat waarlik ‘n habitat van geborgenheid is, het ons mense nodig met goeie habitus, mense van karakter en deug. Ons het mense nodig wat onder andere die deug van wysheid, van onderskeidingsvermoe, beliggaam.

Mense met wysheid ondrskei tussen reg en verkeerd, goed en kwaad, heilig en onheilig, tussen getrouheid aan God en ontrouheid aan God, tussen gehoorsaamheid aan God se wil en ongehoorsaamheid aan sy wil. In ‘n modern-postmoderne globaliserende samelewing het ons verstommend en verlammende keuse-moontlikhede. In so ‘n konteks van byna onoorsigtelike moontlikhede waarvan ons kan kies, het ons mense met wysheid en onderskeidingsvermoe so baie nodig.

Meer nog. Ons leef in ‘n wereld van sondigheid, tragiek en sogenaamde aporia. Aporia beteken dat ons dikwels in doodloopstrate beland. In so ‘n aporetiese situasie, in so ‘n doodloopstraat, het ons nie die luukse om tussen reg en verkeerd te kies nie. Ons kan slegs kies tussen meer verkeerd en minder verkeerd, of tussen meer reg en minder reg. Sommige wat deur egskeidings gaan weet jy moet kies tussen die breek van die huweliksbelofte en die voortsetting van ‘n huwelik wat man en vrou en kinders vernietig. Hulle wat aborsies moet oorweeg weens die bedreiging van die lewe van beide ma en kind weet jy moet kies tussen die moontlike dood van ma en kind, of die dood van slegs die ongebore baba. Hulle wat beleid moet maak oor regstellende aksie in ons land weet jy moet kies vir geen regstellende aksie en die voortsetting van ‘n situasie van ongelykheid en moontlike geweld as gevolg daarvan, of jy moet onvermydelik vir ‘n interimperiode restellende aksiemaatreëls regverdig toepas en vir ‘n interimperiode onvermydelik nog faktore soos ras en gender in ag neem.

W ysheid vra dat ons soms vir die minste van meer euwels moet kies. So ‘n keuse doen ons met konfessie en nooit met konsessie nie. Ons doen die keuse vir die minste van meer euwels met die wete dat dit steeds ‘n verkeerde keuse is, dat dit steeds afwyk van wat ten diepste reg is, dat dit die keuse is vir ‘n kwaad is, al is dit ‘n noodsaaklike en onvermydelike kwaad. Daarom doen ons hierdie harde keuse met konfessie van skuld, skaamte en pyn, want ons wyk af van wat ten diepste reg is. Maar ons doen dit ook met konfessie van geloof en hoop op herstel en heling.

Om die minste van meerdere euwels in ‘n tragiese doodloopstraat raak te sien, vra vir wysheid. Net so word vir wysheid gevra wanneer ons tussen twee goeie sake moet kies. Ons moet dan peil wat is die mees regte ding om te doen.

Ons vorder op die weg van wysheid as ons met sensitiwiteit en liefde leef. Volgens Filippense 1 vers 9 en  bid Paulus mos juis dat ons sal groei in liefde. Waar daar liefde is, daar groei wysheid en onderskeidingsvermoë.

Kom ons bid die gebed van die apostel: …