{ARGIEF}

Een van ons gemeentekinders is in ‘n motorfietsongeluk dood. Dit was ‘n baie groot begrafnis met baie ouers en kinders teenwoordig. Ek wou iets vir die ouers gee en iets vir die jong mense sê, sonder  om te preek. Hierdie en “Earth Calling” is saam gebruik.

Dit het ontstaan by ‘n gedagte, ‘n vonkeling

‘n droom, ‘n wens, ‘n tinteling

vanuit hierdie niks kom ‘n lewe op spoor

uit die nebulis van hormoon en passie, enkelselle

kom die lewe voor

die Liefdeswet, die swaartekrag

laat spring die lewe na ‘n volgende geslag

so onmeetbaar klein

so enkelvoudig rein

soveel verwagting – die lewe verskyn

met elke selverdeling

met elke gedagtestreling

verdeel ook die gedagte

groei dit tot ‘n droom vir ons volgende geslagte.

Lewe neem toe in kompleksiteit

organe, senustelsels – ‘n nuwe biosfeer

word met moeite en pyn gelanseer

die swaartekrag van liefde werp met kreet en traan

‘n unieke lewe in ‘n nuwe wentelbaan

nou het die dans van die lewe begin

droom en werklikheid, kompleksiteit

hoe maak dit alles sin

dit tol en draai – die swaartekrag

teen eiewillige middelpuntvliedende mag

Die geboorte van ‘n eie kompleksiteit, ‘n eie atmosfeer

Weer die pyn die traan, dit  bly baie seer.

Soms in die na-nag van die koue maan

rol daar ‘n yskoue traan

ek word weer bewus van my eie wentelbaan

van die son wat op die horison speel

van die swaartekrag liefde wat oor my streel

in die tol en draai, in die mal gejaag

het sy liefde vir my nooit vervaag

hoe onsigbaar ookal hierdie krag

dis steeds sterker as enige ander mag.

Wanneer ons planne en drome in die donker gat

van wanhoop en twyfel af verdwyn

wanneer als saampers tot ‘n ondraaglike pyn

wanneer my krag op is en my gedagtes dreig om te ontspoor

begin die geboorteproses van voor

dit maak nie saak hoe ek tol en draai

dit bly steeds die Swaartekrag waaraan ek swaai

wanneer ek ophou spartel, moeg en gedaan

is ek steeds in die Son se wentelbaan.

Kompleksiteit nou gereduseer tot hierdie drie –

Geloof, hoop en liefde

Geloof dat die swaartekrag van God se liefde sal strek tot by my kind;

Hoop dat die lewe my kind sal vind,

Maar uiteindelik is daar net die liefde –

selfopofferend, soekend, reddend soos aan die kruis

dis al wat ons anker aan die vaderhuis

en wanneer die ster verskiet

weet ek daar is geen ander mag

so sterk soos hierdie swaartekrag

Uiteindelik is daar hierdie liefde

wat wentelbane oorwin

wat die lig helder en warm laat skyn

wat trane en stryd laat verdwyn

Uiteindelik is daar hierdie liefde

wat drome heelmaak

en ons ‘n nuwe lied laat sing

wat ons weer in die Vaderhuis bring

so enkelvoudig rein

sal dit op sy helderste skyn

dan sal ek weet daar is geen mag

wat so sterk is soos hierdie swaartekrag

Christo van Heerden – Sept 2008