Ouds. Jan se klasmaat is dood.
En hy was by die begrafnis.
Die impak daarvan op Jan was groot,
groter as wat verwag is.
1.
Ag Here,
Ek wens ek kon alles wat moeilik verstaanbaar is
net toemaak en wegvou
en net by U wees.
Ek wens ek kon paaie wat moeilik begaanbaar is
net afsper en weghou
en net by U wees.
En by U kom rus
en by U kom skuil;
deur U gesus
as ek by U huil.
2.
Die reën het saggies begin:
ongemerk, onverwag en sag.
Stroompies vloei oral in,
maak nat waar ek probeer te keer.
Dit dam in my oë,
spoel oor my wange,
stu en stroom met eie vermoë
deur donker gedagtegange.
Dit woel
die klippe wat maal
en spoel
in my donga verhaal.
Dobberend kom ek tog later,
voos gestamp en broos,
onverklaarbaar kop bo water
drywend in ‘n poel van troos.
3.
Sien my hartseer en my smag
wyl ek seerhart voor U wag.
Steun my vashou as ek bo
alles in u vashou glo.
4.
U grootheid, Heer, kan ek nie peil nie;
ek word daardeur soms diep getref.
Maar nêrens anders kry ek heil nie.
Ek wil my hart tot U verhef.
Tot U rig ek my dank en ere –
in u genade wil ek bly
en vol verwondering, o Here,
in u onpeilbaarheid rus kry.
[Met apologie aan Lied 200 van die Liedboek van die Kerk.]