{ARGIEF}

Ek mis die tipiese Pinksterweek gebruike en aktiwiteite van meeste NG gemeentes hierdie tyd van die jaar.  Maar hier in ons gemeente in St. Paul (Minnesota, VSA) is daar die treffende gewoonte op Pinkstersondag om op ‘n gegewe moment in die erediens Handelinge 2 hardop te lees in soveel moontlik tale as wat daar in die erediens teenwoordig is.  So ons as gesin kan ook Handelinge 2 hardop lees uit ons Afrikaanse Bybels saam met ‘n tiental ander tale (ons het die voorreg om in ‘n besonderse diverse gemeente te kon tuiskom).

Die rektor (dominee) van ons gemeente vertel juis hierdie week in haar epos aan die gemeente die volgende storie:  “I’ll never forget the Sunday that an unsuspecting worshipper walked into church ten minutes late on Pentecost.  It was clear she had no clue about what was going to happen.  All of a sudden, as she tried to sneak down the aisle, about ten members of St. Matthew’s stood up and began to read the lesson from Acts (2:1-21) in ten different languages.  One of them read loudly in German, which, to be honest, sounded frightening.  The service took on an other-worldly tone – which in some way captured the otherworldliness of the original Pentecost event.  For imagine what it must have been like to be gathered together with Jesus’ followers after his departure when the Holy Spirit was unleashed.  They heard a strange sound like rushing wind (not hard for Minnesotans to imagine) and then saw ‘divided tongues, as of fire’ resting on each person.  Imagine this group speaking in multiple languages simultaneously.  This is what the unsuspecting visitor experienced.  The look on her face was priceless – confusion, concern, near-panic.  The pouring out of God’s Spirit is not something normal or contained, not something that can be domesticated or made charming or palatable for a worship service.  It should provoke confusion, concern and near-panic.  It should also provoke new energy, new life and new ideas, as God’s people perceive, claim and proclaim God’s vision for their life as a community.  The Holy Spirit both comforts and disturbs, it encourages us to leave our comfort zones, it encourages us to take risks, and it unleashes the creativity that helps us see God and God’s purpose for our lives in new and life-changing ways.”

Coenie Burger het ons tien jaar gelede, met die publikasie van sy Gemeentes in die Kragveld van die Gees (1999), ‘n groot guns bewys deur vir ons ‘n prakties-teologiese prentjie te skets van gemeente-wees as ‘n dinamiese beweging in die kragveld van die Gees.  [Terloops, sy gebruik van die kragveld metafoor herinner aan hoe Michael Welker ‘n klompie jare vroeer, in sy God the Spirit (Fortress, 1994), oor die werk van die Gees skryf as “force fields” waarvan gelowiges deel word; asook Wolfhart Pannenberg se verwysing in die eerste volume van sy Sistematiese Teologie oor die Gees as wind en asem in verhouding tot Plato, Aristoteles en die Stoisyne]. Twee Pinkstermetafore:  beweging en kragveld.  In Coenie se boek (op bl. 147) vertel hy dat die insig van ‘n gemeente as ‘n beweging “‘n soort Kopernikaanse omwenteling” in sy eie denke oor kerkwees teweeg gebring het, en dat dit “‘n reusagtige verskil maak (maak) aan die manier waarop ‘n predikant of leier die gemeente benader”.  Hoe lyk so ‘n Pinkster-benadering tot leierskap in gemeentes?  Coenie skryf, “gemeentes is nie statiese voorwerpe op wie jy sekere goed kan toepas of aan wie jy sekere goed kan doen nie.  Die gemeente… is ‘n dinamiese beweging wat nie twee dae lank presies dieselfde bly nie, wat altyd aan die skommel en die beweeg bly en nooit stilstaan nie”.  Dit lyk asof so ‘n benadering tot leierskap nie-objektiverend en minder beheer-georienteerd behoort te wees.  Dit stel die uitdaging om deel te neem aan, en meegevoer te word deur, ‘n vloei en energie wat nie in die eerste plek deur leierskap geskep of geinisieer is nie.  Hoe lyk so ‘n leierskappostuur?  Ek sal graag oor die volgende klompie weke teologies hieroor wil nadink in gesprek met ‘n nuwe boek uit die pen van die konsultant Peter Block oor Community: The Structure of Belonging.