{ARGIEF}

Jannie soos wat jy weet het ek baie geleer by H Richard Nieburh- the resonsible self- oor die gevare van wat hy noem man-the-maker waar hoop geplaas word in die potensiaal wat oopgesluit is in mense. Ek dink dit kom baie na an wat Taylor the buffered self noem. Ek moet se Moltman se kommentaar op hierdie oorbeklemtoning van die individu wat kan lei na aktivisme agv die geslote beeld op die vormingskrag van die Triniteit- maak ook baie sin. Ek sien heelwat daarvan in myself en om my. Ons onvermoe om bewus te wees van die realiteit van in gemeenskap wees met die ander en die Ander word dalk meer gevoed uit die nalatingskap van moderniteit as se maar uit Calvyn bv.
Jy haal die kenosis uit Fil 2 aan as ‘n weg hieruit. Michiel Welker praat van die Gees wat ons lei vanuit selfreferensie waar ons verbeelding vasgevang is in onsself. As moderniteit so ‘n groot greep op ons gekry het in die vorming van ons selfbewussyn, moet ons verwag dat self-ontlediging min of meer sal voel soos self-moord en nie soos Paulus dit bedoel het as self-bevryding nie. Die houvas hiervan mag sterker wees as wat ons teoloe wat vernaamlik gevorm is vanuit ‘n westerse moderniteit self van bewus mag wees.
Daarom dat ek jou wil ondersteun in jou pleitdooi dat ons leiding hiervoor mag vind in die Afrika wereldbeeld.