Ek hou baie van jou gedagtes oor “die sewe” in Handelinge 6 as “mediating leaders”. Ek het op dieselfde gedagtes uitgekom in my nadenke oor die grense wat tussen die Hebreeusprekende en Griekssprekende gelowiges in die gemeente oorgesteek moes word. Die manne wat gekies was, almal met Grieksprekende name, moes as fasiliteerders optree vir die dreigende konflik oor die ongelyke verdeling van kos. Interessant dat hulle dié “bediening van die tafels” daagliks gedoen het, teenoor die Joodse gebruik om dit weekliks te doen vir die armes in Jerusalem (jy kon 14 etes elke week gaan haal, volgens een bron).
Ek het die term BRUGBOUERS gekies, veral ook omdat die eerste twee, Stefanus en Filippus hierna brûe bou na die Sinagoge van die Vrygemaakte Slawe, hoewel dit tot ‘n martelaarsdood lei, en na Samaria (Sigem?) en Ethiopië (ontmande amptenaar).
Fassinerende verhaal!
{ARGIEF}